INLEIDING |
|
Voorstanders van die Wit Teologie beskou hulleself nie as "Israelvisie" of "Wit Teologie" nie. Hulle noem hulleself die `gemeente van die verbondsvolk'. In aansluiting by Straus (1991:14) kan 'n moontlike beter benaming "Blanke Israelisme" wees, want dit gaan om mense wat 'n oordrewe klem op Israel lê, met die doel om hulle blanke rassuiwerheid godsdienstig te regverdig. Vir die doel van hierdie studie word die term "Wit Teologie" egter deurgaans gebruik, gesien in die lig dat die Wit Teologie die bekende en mees gebruikte term geword het. Aangesien die behandelde Wit Teologie sy teologiese beskouings aan blanke afkoms van die stamme van Israel veranker, kan dit per kwalifikasie enigiets van Stamteologie, Geneteologie, Bloedteologie tot Rasteologie genoem word.
Die objek van hierdie studie is die beweging in Suid-Afrika wat hulleself die "gemeente van die verbondvolk" noem, maar wat bekendstaan in Suid-Afrika as die "Wit Teologie". In Suid-Afrika is daar tans verskillende voorstanders van hierdie rigting. Vir die doel van hierdie studie sal net aan die bekendste voorstanders aandag gegee word, waaronder die `Ekklesia-Evangeliegroep' onder leiding van pastoor F.W.C. Neser van Vereeniging (na bewering 12 gemeentes), en die `Gemeentes van die Verbondsvolk' onder die leiding van ds. G.J. Steenkamp van Kuruman (na bewering het hulle 5 gemeentes). Die eersgenoemde groep herberg bebaalde Pinksterbeskouings, en laasgenoemde word gekenmerk deur die feit dat hulle die Hebreeuse name vir God (bv. "Yahweh", "Yahshua") onvertaald gebruik.
Ook 'n aantal studiegroepe en enkelinge waaronder M.C. Eksteen, A. van der Gaag, H. Swart, H. Vuijk, E.C. Lottering en Robert Hayes versprei lektuur wat by hierdie rigting aansluit. Die objek van studie word dus beperk tot die Wit Teologie soos dit in Suid-Afrika gestalte vind, maar daar is ook nog die sogenaamde "Studiegroep Aktueel Windhoek" in Namibië, wat ook lektuur versprei in Suid-Afrika en wel tuisgebring kan word onder die noemer `Wit Teologie in Suid-Afrika'.
In die Aktualiteits‑program Agenda van 10 Februarie 1991, beweer 'n aanhanger van die Wit Teologie openlik op televisie (met beroeping op Deut. 23:2) dat swartmense diere is en dat hulle nie in die vergadering van die Here mag kom nie, en daarom ook nie gered kan word nie.
Wat die Wit Teologie egter vandag so besonder aktueel maak is die geweldige, vinnige uitbreiding, en die daarmee gepaardgaande wegrokkeling van die volk van Christus (kerk = gelowige volk van God). Daar word ook enorme hoeveelhede lektuur versprei deur veral Neser, Steenkamp en die reeds genoemde voorstanders van die Wit Teologie. Dit het die situasie laat ontstaan dat die Wit Teologie besonder aktueel geword het onder gelowige Christene in Suid‑Afrika, en dat hierdie "nuwe" verskynsel allerlei vrae en probleme aan die orde stel.
Vanweë die duidelikheid en omvangrykheid van die Wit Teologie se lektuur, word gelowiges in verwarring gebring. Daar word geweldig geworstel met die vrae wat die Wit Teologie aan lidmate van die blanke Afrikaanse kerke voorhou, en veral dan die vraag: "Maar is ons as Afrikanervolk dan nie werklik die biologiese nageslag van Israel nie?"
Die Wit Teologie bring ook klaarblyklike Skrifbewyse vir hulle stellings na vore, wat gelowiges nog meer laat wonder of die Wit Teologie nie tog die waarheid uit die Bybel opgediep het nie. Die Wit Teologie verkondig aan die mense bekende begrippe soos verbond, uitverkiesing en genade maar met 'n oënskynlike ander inhoud gevul. Dit wil voorkom of daar doelbewus 'n ander inhoud aan hierdie begrippe gegee word.
Wat die studie uiters noodsaaklik maak is dat die indruk gewek word dat die Skrif op 'n illegetieme wyse hanteer word. Dit wil voorkom asof die Skriftekste uit hul verband uit aangehaal word, dat inlegkunde plaasvind en dat die hele Skrif deur die bril van 'n bepaalde volk of ras gelees word. Dit blyk ook uit hulle geskrifte dat die Bybel nie ooreenkomstig artikels 2 tot 7 van die Nederlandse Geloofsbelydenis (N.G.B.) as 'n afgeslote kanon beskou word nie, vanweë die leerstelling dat die heilsopenbaring nie afgesluit is nie, maar dat die Israelwaarheid nou besig is om geopenbaar te word.
Die Wit Teologie hou verband met die rare Brits-Israelbeweging wat veral in die laat negentiende eeu sy hoogtepunt beleef het. Allerlei klaarblyklike bewyse word aangevoer waarom die Britte die fisiese afstammelinge van die 10 verlore stamme van Israel sou wees.
Die Wit Teologie is 'n variasie op hierdie tema, want tans word beweer dat nie net die Britte afstammelinge van Israel is nie, maar al die blanke westerse Protestantse nasies, insluitend dus die Afrikanervolk. Is dit waar? Is dit waar dat die Afrikanervolk biologies van die Ou Testamentiese volk Israel afstam? Is dit waar dat die sogenaamde Israelwaarheid nou geopenbaar word? Kan die Wit Teologie se beskouinge enigsins Bybels geregverdig word?
Uit die mond van die Wit Teoloë self word die volgende stellings gemaak:
Die swartes is diere!
Blankes is die Israel van die Bybel!
Die swartman is nie jou naaste nie!
'n Swartman kan nie gered word nie!
Alle mense met "gekleurde" bloed in hulle gaan verlore!
Bybelverspreiding onder anderskleuriges is tydmors! (Anon 1990b:1)
Is hierdie en ander stellings Bybels?
Met hierdie studie word daar gepoog om antwoorde op hierdie vrae te verskaf.
Die doel van die studie is om vanuit die Skrif en Gereformeerde belydenis die Wit Teologie apologeties te beoordeel. Vanweë beperkte ruimte sal net die belangrikste leerstellings in diepte ondersoek word.
'n Ander vorm van die Wit Teologie wat ook in Suid‑Afrika voorkom onder die naam "Kerk van die Skepper", en wat gepropageer word deur Klassen soos uiteengesit deur Naudé (1989:27), word nie behandel nie, aangesien dit 'n 'n aparte, omvattende studie vereis.
Die enigste maatstaf van beoordeling is die Woord van God (die 66 boeke van die Bybel ‑ die één Evangelie met twee bedienings, Ou en Nuwe Testament).
Dit word duidelik gestel dat daar nie van allerhande buite‑Bybelse geskrifte soos Joodse verhale en geskiedbeskrywings (bv. Josephus) as maatstaf gebruik gemaak word nie. Die Wit Teologie sê: "Ons maak gebruik van die geskiedskrywer Josephus...die verhaal van Josephus (rondom die vrou van Moses) is die mees moontlike en duidelike" (Steenkamp s.a. :4).
Die kerk van Christus is ook nie die eerste mense wat die Bybel lees nie en daarom word bely dat God die Heilige Gees die kerk deur die eeue gelei het om tot 'n belydenis te kom, en word die Gereformeerde belydenisskrifte (Nederlandse Geloofsbelydenis, Heidelbergse Kategismus en Dordtse Leerreëls) gehandhaaf.
Aan die hand van die artikel van Coetzee, De Klerk & Floor (1980:12-26) word die Skrif volgens die volgende hermeneutiese reëls verklaar:
a. Die Skrif is die ewige en altyd geldende Woord van God.
b. Die Skrif is sy eie verklaarder.
c. Die Skrif is duidelik en verstaanbaar.
d. Dit is noodsaaklik om Skrif met Skrif te vergelyk.
e. Die Heilige Gees is die inspirator van die Skrif en daarom is Hy die eintlike en onmisbare Eksegeet van die Heilige Skrif.
Die metode waarvolgens die studie gedoen word bestaan uit twee dinge:
'n Literatuurstudie met aanhalings uit die Wit Teologie se geskrifte(kommentaar is dikwels oorbodig).
'n Eksegetiese beoordeling van die belangrikste leerstellings. Die beoordeling sal direk volg na die behandeling van elke saak, en nie eers by wyse van 'n slothoofstuk nie.
| ©2006 GKSA. | |
| Navrae: | Outeur: Ds GJ Kruger |
| Webmeester | |